حکایت انسداد یک خیابان

 

بسمه تعالی

 مدیریت  محترم ارزیابی عملکرد شهرداری مشهد                                                                            04/05/1385

 

موضوع : پیگیری انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک)

 

با سلام و احترام

 

پیرو نامه 09/02/1385 شماره 884/64  سازمان ترافیک و نامه 20/02/1385 شماره 8897 شهرداری منطقه و نامه 20/02/1385 امور شهر مبنی ب انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک) این خیابان هنوز مسدود نگردیده و خود عابرین و فرزندان ما هر روز در معرض خطر وسسایل نقلیه زیادی هستند که از این محل عبور می کنند. چرا نسبت به حفظ امنیت و جان شهروندان همت و پیگیری لازم صورت نمی گیرد؟ لازم به ذکر است که برای انسداد آن بجای برداشتن چند بلوکه از پل ، از زدن مانع لوله وسپس گذاشتن مانع نیو جرسی استفاده کردند که مؤثر واقع نگردید. چرا برای نقشه ترافیکی شهر اقدامها مؤثرتر و مفید تری انجام نمی شود؟ چرا برای یک کار که سود آن برای عموم است و اجرای آن چند ساعت بیشتر کار ندارد باید ماهها دوید و به دهها جا زنگ زد و نامه نوشت ، تا انجام شود؟ پنج سال من پیگیر ساخت پل هوایی پیروزی 16 بودم ، چهار سال پیگیر ساخت فضای سبز بین پیروزی 18 و 20 هشت سال پیگیر طرح فضای کوه جنب میدان سلمان فارسی، دو سال پیگیر نام گزاری خیابانهای پیروزی، چند سال پیگیر رفع سد معابر، پیگیری رفع مشاغل مزاحمی مثل صافکاری بین پیروزی 18 و 20 (که هنوزمزاحمت این مورد بجای خود باقی ا ست و استفاده اهل محل از فضای سبز را که کلی برای آن هزینه گردیده ، با مشکل موجه نموده است) و..... ده ها مورد دیگرکه بیشتر مدارک آن موجود است. این پیگیریها هزینه مادی و مشکلات جانبی زیادی از جانب کسانی که بجای حمایت از کارهایی که سازندگی و سود عامه مردم مملکت مارا در پی دارد، فقط دنبال سود شخصی هستند، برایم در پی داشته است. آیا شهرداری ، شورای شهر و دیگر مسؤلین محترم نباید حامی اینگونه افراد باشند؟ بیشتر وقتها پیگیری انجام کار اصلی ودادن طرحها توسط افرادی مثل اینجانب صورت می گیرد که وظیفه قانونی ما نیست ولی بنام کسانی تمام میشود که برای انجام همان کار وظیفه قانونی دارند و سالها بجای حمایت ما را سر دوانده اند, این رسم عادلانه ای نیست. آیا وقت آن نرسیده اشت که تعامل بیشتری با هم داشته باشیم؟. ما باید هم را تقویت کنیم و به زبان مشترکی برسیم. با این بودجه ای که خرج می شود با کمی تخصص و دلسوزی می توان بهره وری دهها مرتبه بیشتری داشت. می دانم کسانی که با بعضی قرار دادها سودهای غی قانونی زیادی می برند به اینجور نامه ها و پیگیریها می خندند ولی این هم دلیل بهتری برای پیگیری است نه کنار کشیدن یا مثل آنها کثیف شدن. رضایت درونی وحس اینکه آدم مثبتی هستی بیشتر از اینها ارزش دارد.

 

امید ارم کارها بهتر انجام شود وهمکاری و پیگیری لازم برای تحقق آن صورت پذیرد. 


بسمه تعالی

 

 مدیریت  محترم ارزیابی عملکرد شهرداری مشهد                                                         04/06/1385

 

موضوع : پیگیری انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک)

 

با سلام و احترام

 

عطف به نامه یک ماه پیش و پیرو نامه 09/02/1385 شماره 884/64  سازمان ترافیک و نامه 20/02/1385 شماره 8897 شهرداری منطقه و نامه 20/02/1385 امور شهر مبنی بر انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک) این خیابان هنوز مسدود نگردیده ، سرنشینان خودروهای عبوری از پیروزی 20 و خود عابرین و فرزندان آنها هر روز در معرض خطر وسایل نقلیه زیادی هستند که از این محل عبور می کنند. چرا نسبت به حفظ امنیت و جان شهروندان همت و پیگیری لازم صورت نمی گیرد؟ لازم به ذکر است که برای انسداد آن بجای برداشتن چند بلوکه از پل ، از زدن مانع لوله وسپس گذاشتن مانع نیو جرسی استفاده کردند که مؤثر واقع نگردید. در مرحله بعدی قرار شد چند بلوکه را از روی پل بردارند و ببرند ولی علارغم تماس مکرر دو تا از بلوکه هارا روی پل رها کرده وحتی در طی ده روز هم نبردند. همان گونه که به آنها تذکر داده شده بود، این ناقص انجام دادن کار موجب گردید چند نفر سود جو دوباره بلوکه ها را سر جایشان بگذارند و انسداد از بین برود. شما را بخدا می توانید تصور نمایید که یک شهرداری توانایی انجام درست انسداد یک خیابان با عرض چهار متری را ندارد؟ چرا برای یک کار که سود آن برای عموم است و اجرای آن چند ساعت بیشتر کار ندارد باید ماهها دوید و به دهها جا زنگ زد و نامه نوشت ، تا آنهم به صورت ناقص  انجام شود. اگر در این بین حادثه ای رخ دهد ، تمام کسانی که در پیگیری و حسن انجام کار تعلل نموده ا ند، مقصر هستند . لذا با توجه به اینکه یک کار دوساعته تا کنون بیش از یک ماه گذشته و عملاً  درست انجام نگرفته است ، مجبور به پیگیری و استمداد از دیگر مجاری قانونی و نظارتی هستیم. تا شاید یک نفر پیدا شود که قادر به انجام انسداد یک مسیر چهار متری گردد. 

 


 شهردار محترم منطقه 9مشهد                                                                                                                   11/07/1385

 

موضوع : پیگیری انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک)

با سلام و احترام

پیرو نامه 09/02/1385 شماره 884/64  سازمان ترافیک و نامه 20/02/1385 شماره 8897 شهرداری منطقه و نامه 20/02/1385 امور شهر مبنی بر انسداد  پیروزی 20خیابان شهید علیزاده 2 (پوپک) این خیابان هنوز مسدود نگردیده ، سرنشینان خودروهای عبوری از پیروزی 20 و خود عابرین و فرزندان آنها هر روز در معرض خطر وسایل نقلیه زیادی هستند که از این محل عبور می کنند. چرا نسبت به حفظ امنیت و جان شهروندان همت و پیگیری لازم صورت نمی گیرد؟ لازم به ذکر است که برای انسداد آن بجای برداشتن چند بلوکه از پل ، از زدن مانع لوله وسپس گذاشتن مانع نیو جرسی استفاده کردند که مؤثر واقع نگردید. در مرحله بعدی قرار شد چند بلوکه را از روی پل بردارند و ببرند ولی علارغم تماس مکرر دو تا از بلوکه هارا روی پل رها کرده وحتی در طی ده روز هم نبردند. همان گونه که به آنها تذکر داده شده بود، این ناقص انجام دادن کار موجب گردید چند نفر سود جو دوباره بلوکه ها را سر جایشان بگذارند و انسداد از بین برود. با اینکه مسئولین محترم قسمت فنی و عمران اسم و آدرس و خطا های قابل پیگیری دیگر این مجرمین بیت المال را می دانند ولی اقدامی صورت نگرفته که همین امر موجب جری تر شدن آنها و وارد آمدن خسارت بیشتر به اموال عمومی که شما مسئول حفظ وحراست آن هستید می شود. لذا اینگونه عملکرد موجت سلب اعتماد مردم از شهرداری نیز می گردد. نسبت به چندین سال قبل که رژیم بدی سر کار بود عوارض بیش از صد برابر گردیده است ولی رسیدگی به کارهای قانونی بجای بهتر شدن علی رغم شعارهای آنچنانی ، متاً سفانه همان طور که پیگیریهای این نامه نشان می دهد وظعیت بسیار نامطلوبی دارد که این در شأن یک جمهوری منتخب مردم نیست. چرا برای گرفتن مطالبات به حق یا بنا حق شهرداری مردم را به چهار میخ می کشند ولی کارهای عمرانی را درست انجام نمیدهند. مردم چقدر می توانند تحمل کنند؟ قسم شما را باور کنیم یا دم خروس را. در ناتوانی انجام کاری به این کوچکی چه کسی بجز مجموعه شهرداری مقصر است؟ شما بفرمایید برای انجام کارهای عظیم چه مقدار از هزینه هایی که با خون دل مردم پرداخت کرده اند هدر داده میشود؟  آقای شهردار با این عوارض و مشکلات، دیگر نیاید انتظار داشته باشید مردم از حق و حقوق قانونی خود چشم پوشی کنند. مردم پول و جان فرزندانشان را از سر راه نیافته اند، لذا شهرداری با این کارش فقط روز به روز موقعیت خودش را بحرانی تر می کند. به همکاران خود بگویید برای انجام ندادن کارها عذر های بدتر از گناه نیاورند. انجام ناقص کارها و عدم پیگیری حسن انجام کار به مراتب از انجام ندادن همان کار بدتر است. اینکه صرفاً از نظر اداری کاری را سر سری از سرمان باز کنیم و دنبال مقصر دیگری بجز خودمان بگردیم شایسته نیست و اهل فن حقیقت را درک نموده و مارا سرزنش می کنند.انسداد یک خیابان که بر حسب نظر کارشناسان صورت گرفته باشد ،با آینده نگری و دید جامع شهری است ،لذا اینکه ما بهانه کنیم چند نفر از اهل محل برای راحتی خودشان دوست دارند مسیر باز یا بسته باشد، نفهمیدن روح ج‍امع نگری قانون است و عذری است بدتر از گناه.لذا جای خالی نظارت به اینگونه کارها بشدت خالی است.جا دارد از افرادی هم که کارشان را درست انجام می دهند نهایت سپاس و تشکر را داشته باشیم.اینگونه عزیزان که با صداقت کار می کنند و بدور از هر گونه فساد اداری می باشند، همیشه مورد احترام قلبی مردم فهیم هستند.گر چه خود رضایت درونی بهترین مشوق آنهاست.

 


عکسهای مربوط به این مقاله

 

قبل از برداشتن دالهای (بلوکه) روی پل

 

 


 

کنار زدن نیوجرسی

 

 


 

بعد ازبرداشتن دالها توسط شهرداری و رهانمودن آنها روی پل و گذاشتن آنها سر جای قبلی توسط افراد نا آگاه.

اگر شهرداری آنها را برده بود اکنون با باز بودن این مسیر خطرناک روبرو نبودیم. جلوی پل خیابان پر رفت و آمد پیروزی ۲۰ است و چند متر آنطرفتر خود بلوار شلوغ پیروزی. باز بودن مسیر هم ترافیک پیروزی ۲۰ را افزایش میدهد هم حادثه ها را هنگام ورود و خروج وسایل نقلیه و هم به دلیل بسته بودن خیابان های مشابه همه از این محل عبور میکنند ودر نتیجه بروز حوادث در خود خیابان پوپک نیز افزایش می یابد.این خیبان مسدود خواهد گردید اما پس از چند حادثه خونین زیرا بعضی مسئولین محترم قدرت پیش بینی و پیش گیری ندارند.وهزار بهانه برای انجام ندادن  کارها می تراشند.

 

 

 

 


عاقبت با تلاش سازمان بازرسی شهرداری کل این خیابان فعلاْ مسدود گردیده است . که  تشکر ازاین عزیزان را نیز واجب می دانیم.امیدواریم همه کارشان را درست انجام دهند تا موجب تشکر شود نه شکایت.